POLLO DE LA SEMANA: ESAN NCA-NWC

Gaurkoan idazle arrasatear mitiko hau dugu geurean. Urteek aurrera egin arren, bere estiloak guztiz identifikagarri jarraitzen du, pertsona gutxi batzura hedatu daitekeen ezaugarria, azken hau. Zuekin: ESAN.

1.- Noiz eta nola hasi zinen? Zerk bultzatu zintuen spray poto bat hartzera? Bakarrik pintatzen zenuen hasieran? Arrasaten graffitirik ba al zegoen zu hasi aurretik? Materiala nondik lortzen zenuen?

Betidanik marraztu izan dut. Gaztetxotako zirriborroetatik ikastolan entregatu behar genituen lanetara. Ikastolako klaseetan beti zegoen norbait ni baino habeto marrazten zuena eta nik nire lagun hura baino hobeto marraztea nahi nuen…

Baina urteak aurrera joan ziren eta eskolaz aldatzeko ordua heldu zitzaigun. Jende berria ezagutu nuen eta hauetako lagun berri batek letra eta firma ezberdin batzuk egiten zituen. Nik ez nekien ia ezer graffiti munduari buruz. Arrasaten norbaitek udaletxearen baimenarekin graffiti bat egin zuen, ez dut gogoratzen bere izena baina graffiti hura garbi garbi daukat buruan. Epa Arrasate eta Dragoi bat zegoen marraztuta eta nik flipatu egiten nuen hura ikusten nuen bakoitzean.

Esan bezala lagun berri honek POWER izenarekin zinatzen zuen klaseko liburu, mahai eta txoko guztiak. Gogoratzen dut, Negu Gorriak taldearen diska bateko horrietan zegoen graffiti bat. Hura izan genuen gure lehen bozetoa egiteko irudia. Lehen urteetan PENY bezala sinatzen nuen. Horduan hardcore melodikoa esagutzen hasi ginen, Bad Religión, Nofx, eta noski Pennywise. Hortik zetorren izen hura.

Guzti hau orain dela 14 urte izan zen 1996 urtean gutxi gora behera, nik 17 urte nituela.

Espraiak lortzeko arazo handiak genituen. Behin edo behin lapurtu izan genituen bote batzuk baina ez dut oso ondo gogoratzen nola lortu genuen tipo baten telefono zenbakia. Emiliok Lasarten zeukan garagean saltzen zituen boteak. Orduan ez geneukan kotxerik eta nire aitak eramaten gintuen Lasarteraino. Ese Emilio!!! Guretzako garage hura paraisoa zen. Montana izeneko esparai pilo bat zeuzkan estanterietan. Orduan dena classic bote txikiak ziren. Baina denbora gutxira etorri ziren Hardcore boteak eta hori la ostia izan zen. Denbora dexente egon ginen Emiliori espraiak erosten baina orduan, Arrasaten bide ondoan zegoen pareta bat margotzen geundela, Gazteizko bi gazte gureganatu ziren. DUSH eta HOPE ziren. Hitz egiten hasi ginen eta espraiak non erosten genituen galdetu zigutenean, Dush ek bere etxean saltzen omen zituela Montana boteak esan zigun.

Guretzako gazteizera joatea errazagoa da Lasartera joatea baino (autobusak geneuzkalako) eta horrela hasi genuen Gazteizko 2 lagun hauekin gure adizkidetazuna.

2.- Orduko graffitiari buruzko zein gogoeta daukazu? Zer deritzozu jasan duen bilakaeraz eta gaur egungo egoeraz? Zer edo zer faltan botatzen al duzu egun hoietatik?

Gauzak asko aldatu dira urte hauetan, espraiak, markak, koloreak, erabilera … baina esentzia berdina da.

Gaur egun gazte askok margotzen dute geienbat herri eta hiri haundietan eta hori gustoso dut. Askok utzi egingo dute beti gertatzen den bezela baina jarraitzen duten gazteek, orain gertatzen den bezela, lan oso onak egiten dituzte Euskal Herriko graffiti eszena mundu guztian zehar ezagutaraziz.

3.- Zeinekin zeneukan harremana orduan? Zeinekin margotzen duzu orain?

Jende ugari esagutzeko aukera eman dit graffitiak baina beti marraztu izan dut nire lagunekin, POWER, UKAN, HIT, BIER… (Arrasatekoak) BROK, SOR2… (Bergarakoak), HOPE, DUSH (Gazteizekoak) eta Donosti inguruetatik zuek. Ez naiz izan asko mugitu den graffitilaria baina urte hauetan jende eta toki ezberdinetan margotu izan dut.

4.- Ze talde errepresentatu duzu?

Beti izan gara RGA (Radical Graff Art) baina azkenaldian NWC (Nothing Without Crew) jartzen dut.

5.- Arrasate eta inguruko eszena pixka bat deskribatu, graffiti denda irekitzeak zerbait aldatu al du?

Ez daukat oso garbi zer gertatzen den bailara honetako herrietan. Orain dela urte batzuetan margotzen genuen berdinak jarraitzen dugu margotzen. Ez da ezer berria ikusten… Zekula baino ekintza gehiago antolatzen dira graffiti inguruan eta inoiz baino errazagoa da informazio eta materiala lortzea baina oso gazte gutxi animatzen dira mundu honetan murgiltzen.

Badaude Aretxabaletan orain dela gutxi hasi diren 3 gazte eta eskoriatzan ere badabil beste bat lehen pausuak ematen, baita Arrasateko beste 2 gazte ere baina oso gutxi gara hemen daukagun pareta gris guztiak margotzeko.

6.- Esango nuke herri txikitan, nahiz eta ezkutuan eraman nahi izan, muralak egitera dedikatuz gero azkenean mundu guztiak zure jardueraren berri izaten duela,
eta azkenik "herriko grafitigilea"ren etiketa jartzen dizutela. Nahiz eta Arrasate herri txiki bat ez izan, gauza bera gerta litekeela uste dut. Zer diozu?
Gertatu al zaizu etiketa hori jartzea, eta arazorik edo onurarik ekarri al dizu horrek?

Bai guztiz ados nago herri txikietan etiketak jartzen direla egiten duzuna egiten duzula. Hasiera batean horrela izan zen. Baina gaur egun, esagutzen gaituenak badaki nortzuk garen eta listo. Nik behintzat, horregatik ez dut inoiz arazorik izan.

Sekula ez dut jendeak zer dioenari begiratu.

7.- Zer da zuretzako graffitia? Nola definituko zenuke zuk egiten duzuna?

Bizitzeko modu bat dela uste dut.

Berriz ere letrak agitera animatu nahiz baina azkenaldian buruhezur pila bat egin ditut.

8.- Zein graffitigile miresten duzu? zergatik? zer baloratzen duzu graffitigile batean?

Ez dut inor mirezten eta horrela izango balitz Valentino Rossi izango litzateke baina honek ez dauka zer ikusirik graffiti munduarekin. Beti gustatu izan zait DARE, CAN2, BATES, COPE… baina azkenaldian DOES eta NASH ek arrituta nahukate beraien lanekin. Euskal Herrian berriz DIZE2, RAGE…

9.- Anekdota xelebrerik?

Ni eskilara baten igota nengoen eta zipaio kotxe bat nire azpian geratu zen. Buelta heman nuenean lasai jarraitzeko esan zidaten. “ Solo queremos ver lo que haces, esta muy bonito” esan zidaten. Menuda tension…

10.- Nor gustatuko litzaizuke elkarrizketatzea atal honetan?

Nire aita.

11.- Azken hitzik?

Gauza asko daude esan eta egiteko baina hitz gutxitan zerbait esatekotan, nire ustetan lan asko dago egiteko kale kulturaren errespetua irabazteko. Bitartean margotu dezagun gure herrietako orma gris eta bizigabeak!!!!

Eskerrik asko nire iritziak azaleratzeko aukera hau eman didazuen guztioi eta nire guraso eta lagunei beti hor egoteagatik.